سندروم درد پاتلوفمورال از جمله شرایط متداولی است که ورزشکاران به آن مبتلا می شوند و یکی از عوامل پیش بینی کنندة این سندروم کاهش نسبت فعالیت عضلة پهن مایل داخلی به پهن خارجی است. هدف تحقیق حاضر مقایسة نسبت فعالیت الکترومیوگرافی عضلة پهن مایل داخلی به عضلة پهن خارجی حین انقباض ایزومتریک حداکثر عضلة چهارسر رانی روی دستگاه ایزوکنتیک در ورزشکاران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال و ورزشکاران سالم بود. در این مطالعة توصیفی 16 ورزشکار مرد30- 18 سالة تیم ملی (والیبال، هندبال و تکواندو) مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال و 16 ورزشکار مرد سالم تیم های ملی، همتاسازی شده به صورت داوطلبانه شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی هر دو عضلة مذکور با الکترودهای سطحی و سیستم الکترومیوگرافی تلمتریک روی دستگاه ایزوکنتیک در زوایای 15، 30 و 45 درجة فلکشن زانو ثبت و نسبت فعالیت الکترومیوگرافی عضلة پهن مایل داخلی به عضلة پهن خارجی مقایسه شد. برای مقایسه نسبت فعالیت عضلات در دو گروه، از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در هیچ‌کدام از زوایای فلکشن زانو در دو گروه تفاوت معناداری در فعالیت الکتریکی نسبت عضلة پهن مایل داخلی به عضلة پهن خارجی وجود ندارد (05/0 P<). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که نسبت فعالیت الکترومیوگرافی عضلة پهن مایل داخلی به عضلة پهن خارجی هر دو گروه بالاتر از مقدار عددی 1 است. اما این نسبت در ورزشکاران سالم بیشتر از ورزشکاران مبتلا بود. در مجموع به نظر می رسد تمرینات ورزشی به عنوان عامل پیشگیری کننده مانع اختلال در فعالیت الکتریکی عضلة پهن مایل داخلی شده که از کاهش مقدار عددی نسبت عضلة پهن مایل داخلی به عضلة پهن خارجی جلوگیری می کند.
The Effect of Patellofemoral Pain Syndrome in Athletes on Electromyographic Activity Ratio of Patellar Stability Muscles during Maximum Voluntary Isometric Contraction
Patellofemoral pain syndrome is a common condition athletes suffer from. One of the predictive factors of this syndrome is reduced activity ratio of vastus medialis oblique (VMO) to vastus lateralis (VL). The aim of this descriptive study was to compare the electromyographic activity ratio of vastus medialis oblique to vastus lateralis during maximum voluntary isometric contraction of quadratus femoris on Biodex between athletes with and without patellofemoral pain syndrome. For this purpose, 16 national team male athletes (volleyball, handball and taekwondo) with patellofemoral pain syndrome aged between 18 and 30 and 16 healthy male athletes voluntarily participated in this study. EMG activity of VMO and VL muscles were recorded by surface electrodes and telemetric EMG system on Biodex at 15, 30 and 45 degrees of knee flexion and VMO: VL EMG activity ratio was calculated. To compare muscle activity ratio between the two groups, t test was used. The results showed no significant difference in the electrical activity of VMO and VL muscles in knee flexion angles between athletes with and without patellofemorl pain syndrome (P>0.05). The EMG ratio of VMO:VL was higher than 1 in both groups, but this ratio was higher in healthy athletes. Finally, it seems that sporting activities as a preventive factor impede disturbance of electrical activity of VMO that prevent reduction of VMO: VL ratio.
کلیدواژه‌ها [English]
athlete, Electromyography, Patellofemoral Pain Syndrome, VMO: VL Ratio
ابتدای صفحه